Hallo allemaal, daar zijn we weer. Leuk hoor al die reacties, stimuleert om door te gaan.
(dit is de 2e poging om een mooi verhaal in te tikken, kreeg net een storing waardoor het al half ingetikte verhaal verdwenen is; zal het proberen zo goed mogelijk opnieuw op te schrijven).
Dit zijn de belevenissen van zondag en maandag. Zondag was een relaxte luie stranddag. Niet rechtstreeks in de zon, dat is te heet en het risico op aanbranden is te groot. We vonden een prachtige plek onder palmbomen (dus schaduw) op loopafstand van zee en strandrestaurant. En met muziek,want die klinkt hier bijna de hele dag. Geen Frans Bauer en geen hoempapa maar echte Caribische muziek, zoals merenque en Buena Vista Social Club). Heerlijk. De meegebrachte ipod's liggen dan ook verdrietig in de kluis op de kamer tewachten op betere tijden.
Annelies en ik zijn beide met een nieuw boek begonnen en daar schiet je aardig doorheen in deze prettige omstandigheden. Het is wel even opletten voor prikbeesten want die zijn hier ook weer in grote getale aanwezig. Inmiddels vertonen onze benen al weer aardig watjeukende bulten. Maar ach, gewoon negeren en niet krabben

Wat het eten betreft, het is all inclusive dus je kan de hele dag bunkeren als je dat wilt, en sommige gasten hebben dat ook gedaan, gezien hun omvang. Wij hebben na 2 dagen al besloten dat we het anders willen. Dus vooral heel veel fruit (verse ananas, mango's, passievruchten en papaya's) en groente en af en toe wat vlees. In de ochtend kan je een omelet of andere ei variant laten maken met alles er in wat je maar kan bedenken.
En dan nog het café Domenica. Hoe kan ik dat omschrijven? Een gebouw met open wanden met veel hout en stenen boogjes midden in de rijke natuur. Lounge stoelen, lounge muziek en je kijkt zo de natuur in. Een waar paradijs. De vriendelijke bediening brengt je een espresso of cappucino (of een cocktail in de avond). Heerlijk. De volgende keer zal ik daar wat foto's van laten zien.

En dan de maandag. Het eerste avontuur van ons dappere duo. Een dag excursie naar het bounty eiland Saona. Dat is nogal in trek bij de toeristen waardoor het minder bounty dreigde te worden. Als alternatief zijn er nu Eco tours die met een veel kleiner gezelschap (max. 26 personen) naar de rustige plekken van het eiland gaan. En die hebben wij dus geboekt.
We staan om half 6 op (!) nemen een snel ontbijt en om kwart voor zeven stappen we in de bus die ons naar het vertrekpunt zal brengen. Via de grote stad Higuey rijden we naar de zuidkust. Onderweg wordt duidelijk waarom we hier echt niet zelf moeten gaan rijden. Iedereen rijdt als gekken en de scooters vliegen overal tussendoor. Zonder helm, en telefonerend, dus met 1 hand aan het stuur. Ongelofelijk. En als je wil inhalen (hoezo doorgetrokken streep?) dan ga je gewoon midden op de weg rijden en moeten tegenliggers en ingehaalden maar wat aan de kant gaan.
Om half 9 zijn we aan de Caribische kust. We worden welkom geheten door de organisatie, Nederlanders die dit opgericht hebben. Eerste verrassing, we gaan met een gewone boot of catamaran maar met een 26 persoons speedboat! We klimmen aan boord en moeten een zwemvest om. Langzaam varen we de haven uit (met nog 1 andere boot). Hm, weinig speed aan deze boot. Maar dan... zijn we de haven bijna uit en de kapitein geeft gas (oftewel duwt de handel van zich af) en...vvrrrrrroooooooeeeemmmm daar schieten we over het water. Wow. Met twee 600pk motoren halen we een snelheid van 60 km per uur. De voorkant van de boot komt hoog uit het water. Dat is nog eens tof! We gaan langs grotten waar de oorsponkelijke bewoners (indianen) woonden en mangrove bossen. Ook komen we bij een zandplaat midden in de zee. We stappen uit en lopen dus midden in de zee en het water komt maar tot je enkels. Zie foto's met zeesterren.
Dan weer verder naar het eiland. En ja hoor, een echt bounty eiland. Het water is overal prachtig blauw (turqoise) en de stranden wit. En dan al die palmbomen. We snorkelen, relaxen en drinken uit een echte kokosnoot. Dan een bbq, die simpel maar zeer smakelijk is. De trip gaat weer verder naar een plek met een dorpje waar 12 families ooit verplicht naar toe zijn verhuisd (een president die rare ideeen had) en nu nog steeds wonen in zeer simpele omstandigheden. Dan nog een stukke varen en dan zijn we op het bouty strand der bounty stranden. De foto's die we maken lijken op reclame foto's van reisburo's, en het is allemaal echt. Het is overigens erg wam vandaag, ook voor DR begrippen. Ik schat zo'n 35 graden. Helaas moeten we om 5 uur de terugtocht beginnen. Door de snelheid van de boot (overigens merkt Annelies diverse keren op dat zij volgend jaar een speedboat op haar verjaardag wil

) is het lekker koel. De lucht betrekt op een bepaald moment en we zien een fikse regenbui naderen. En na een tijdje varen we er doorheen. Dus even plenzen. Maar na 5 minuten is het weer over en warmen we snel weer op. Onze kapitein is een jonge rakker die wel van een grapje houdt. Zo vaart hij door de boeggolf van de andere boot waardoor er een fikse golf tegen de personen knaltdie links in de bootzitten.Dolle pret. Ook vaart hij een rondje om de andere boot, met grote snelheid waardoor wetamelijk scheef door het water gaan. Kostelijk vermaak!
Weer op land aangekomen praten we nog even na met de organisatoren. Ze laten nog een slang zien (alleen boa's, dus wurgslangen op dit eiland) en een prachtige vogelspin. Een levende wel te verstaan. Vrijwiliigers mogen het lieve beest over hunhanden laten lopen. Ik neem net foto's en Annelies en net even naar het toilet, maar anders.... hadden we het ook vast niet gedaan . Ook foto van, dus kijk en huiver.
De terugreis met de bus duurt vrij lang, het wordt al donker en opnieuw verbazen we ons over de scooters (behalve bellen, rijden ze ook nog zonder licht in het donker).
Om 20:15 strompelen we ons hotel weer binnen. Een prachtige volle dag is ten einde. Douchen, eten en dan nog even naar het theater waar weer een wervellende show is. Na 2 cocktails gaat bij ons beiden het licht uit en we zoeken ons bedje op.
Vandaag (dinsdag) dus maar even rustig aan, morgen staat weer een nieuwe tocht te wachten.
Zonninge groeten van Annelies en mij en tot de volgende keer.
(nu dit snel versturen en de foto's er bij plakken).