Goedemorgen (voor ons, bij jullie is het al weer diep in de middag). Het is weer de hoogste tijd om een update te geven. Na een paar dagen rust (veel bij strand en zwembad gelegen, gelezen, lekker gekletst etc) was zondag weer een excursie aan de orde. Dit keer een gecombineerd vaar avontuur naar het eilandje Catalina in de Caribische zee. De dag begint weer met de onvermijdelijke busreis, deze keer in een hele luxe bus met zachte stoelen en airco. En als verrassing dat we dezelfde leuke gids (Sammy) hebben als bij de Monstertruck tour. Na 1,5 uur rijden zijn we bij de haven van Bayahibe waar we uitstappen en naar de waterkant lopen. Onderweg worden we door diverse hoeden en tasjesverkopers aangesproken. Wel veel vriendelijker dan in Turkije en zo, niet opdringerig. Ook wordt een er foto van ons gemaakt, waarvoor dat is weten we (nog) niet.

De reis begint op een prachtige catamaran. We zijn met ongeveer 40 mensen aan boord, Nederlanders, Belgen, Duitsers en paar verdwaalde Fransen. Sammy spreekt 6 talen dus die redt zich wel. We waren de haven uit en maken de oversteek naar het eiland. Onderweg klinkt al snel weer de leuke Caribische muziek. Twee locale schoonheden komen rond met drankjes, we zitten op het dek of op overdekte bankjes. Staand op het dek voel ik de wind en zon in mijn gezicht, het wiebelt een beetje en opnieuw bedenk ik me dat ik mijn voorouders ongetwijfeld zeelui moeten zijn geweest, want dit is toch wel het aller-leukste wat er is. Dan stoppen we ergens op zee en is het tijd om te snorkelen. We hebben onze eigen setjes deze keer niet meegenomen en krijgen dus spullen. Ook zwemvliezen. Even de juiste maat vinden. Je moet ze op de boot al aan doen want in het water gaat dat echt niet. En dan moet je als een soort Donald Duck lopen om niet te struikelen. Ziet er komisch uit. Het snorkelsetje past mij prima, voor Annelies blijkt het te ruim waardoor ze er steeds water in krijgt wat voor haar helaas leidt tot een korte snorkelactie. Er zijn hier wel meer vissen te zien, o.a. een soort mini zwaardvisjes met lange dunne snuiten. We zijn gewaarschuwd om niet te ver van de boot te gaan ivm stroming en ook het risico dat je de grotere vrienden tegen komt (baracuda, murene en zelfs haaien). Altijd leuk zo'n mededeling, dat zwem je nog wat meer ontspannen

Als we weer aan boord zijn krijgen we kleine hapjes en uiteraard cuba libre (of bier). We waren langs de kust naar de plaats La Romana. De merengue wordt aan boord gedanst. Heel relaxed allemaal.
In La Romana ligt de volgende boot klaar, een Mississippi boot met van die draaiende raderen achter. We stappen op zee over en zien al dat er boven en benedendeks tafeltjes gedekt zijn. Zodra iedereen een plaats heeft gevonden kunnen we aan een buffet eten halen. We zitten aan tafel met 4 andere Nederlanders. Dan ontstaat het merkwaardige gesprek: waar komen jullie vandaan? Utrecht. Oh wij ook. Ja eigenlijk Vleuten, oh wij ook. Ja eigenlijk Vleuterweide, oh wij ook. Nou ja zeg, blijken die mensen dus 1 straat bij ons vandaan te wonen (Sparrendaal). Hoe is het mogelijk.
De boot vaart langs Casa de Campo, een villawijk met luxe jachthaven waar beroemdheden als Shakira, Julio Iglesias en George Bush een nietig optrekje hebben. Allemaal aardig afgeschermd door de natuur dus niet echt veel van te zien. Opnieuw valt trouwens op hoe groen het allemaal is hier. Klopt ook wel, want vandaag al weer twee korte regenbuitjes gehad. Grappige is dat de temperatuur in het geheel niet veranderd tijdens of na de regen. In deze bijzondere natuur zijn films als Rambo en Apocalypse Now opgenomen.
We gaan weer aan wal en stappen in de bus die ons voor de laatste stop naar het dorpje Altos de Chavon. Een pittoresk kunstenaarsdorpje wat eind jaren 70 is gebouwd als cadeau van een vader aan zijn dochter die 18 werd. Leuk cadeau wat in totaal slechts 38 miljoen dollar kostte! Het dorpje heeft een kerkje, een amfitheater, winkeltjes en restaurantjes maar is niet bewoond. Het stelt een middeleeuws Italiaans dorpje voor. Bizar.
Daarna weer verder met de bus. Dan komen we er ook achter waar de foto van vanmorgen voor was. Er is een label van gemaakt wat op een fles rum is geplakt. Voor 12 euro mogen we die kopen, je krijgt er dan een cd met foto's en muziek bij. Dat doen we, leuke herinnering. De datum die er op staat is ook nog eens bijzonder (nine-eleven, oftewel 11-9-2011, precies 10 jaar later).
De bus gaat deze keer zowaar rechtstreeks naar ons hotel waar we vermoeid om 19:30 aankomen. Onze lijven, die toch al aardig verkleurd waren, zijn tamelijk rood door de tocht op de boot. Dus heel voorzichtig douchen en insmeren met after sun of Dove. Dan rustig eten, kopje koffie. Als we naar het theater lopen beseffen we dat we allebei erg moe zijn, dus we duiken er maar vroeg in.

Vanmorgen om 7 uur wakker en dit verhaal gemaakt. Nu alles plaatsen, foto's erbij en dan een rustig dagje. Morgen staat de laatste excursie op het programma. En over 3 nachtjes.... Maar daar gaan we het nu nog niet over hebben.

Groetjes aan iedereen. Hoe is het in Nederland? Tot de volgende keer.
Annelies en Joop.